പറയാന്‍ ബാക്കിവെച്ചത് .....

  എപ്പോഴും എന്റെ മനസ്സില്‍ ഒരു നൊമ്പരമായി കടന്നുവരാറുള്ള ഒരു ചങ്ങാതിയെ നിങ്ങള്‍ക്കും കൂടി പരിചയപ്പെടുത്താം.
പ്രകൃതി മനോഹരമായ നിളയുടെ തീരത്ത് ഒരു നിര്‍ധന കുടുംബത്തില്‍ ജനിച്ച അവനു ഓണമോ വിഷുവോ ഒന്നും ചെറുപ്പത്തിലവൻ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല പട്ടിണിയുടെ നടുകടലില്‍നിന്നാണ് വരുന്നത് തന്നെ.കളിക്കുട്ടുകാരില്‍നിന്നെല്ലാം അവന്‍ വിട്ടുനിന്നു, അല്ല എല്ലാവരും അവനെഅകറ്റി അവന്റെ സങ്കടങ്ങള്‍ ആരോടും പറയാതെ മനസ്സിന്റെ മണിച്ചെപ്പില്‍ ഒളിപ്പിച്ചുവെച്ചു.ലോകത്തിന്റെ വളർച്ച, നാടിന്റെ വളര്‍ച്ച അതൊന്നും അവനറിയില്ല .ഓരോ വിശേഷങ്ങള്‍ വരുമ്പോഴും ഒരു നോവായി അവന്‍ മനസ്സിലേക്ക് കടന്നു വരാറുണ്ട്. മറ്റുള്ളവര്‍ പുത്തനുടുപ്പിട്ട് പള്ളിക്കുടത്തില്‍ പോകുമ്പോള്‍ ഇവന്‍ പോകുന്നത് നരച്ച ട്രൗസറും അടുത്തവീട്ടുകാര്‍ കൊടുത്ത ഒരു ഷര്‍ട്ടും ഇട്ടുംകൊണ്ട്.ഒരുനേരമെങ്കിലും വയറു നിറച്ചു കഴിക്കാനുള്ള മോഹം, അതാണ്‌ നാലാം ക്ലാസ്സുവരെ പോകാന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ചത് തന്നെ.അതിനു ശേഷം അടുത്തവീട്ടുകാര്‍ക്ക് വീടുകളിലെക്കുള്ള സാധനങ്ങൾ എത്തിച്ചു കൊടുക്കുക.പുഴയോരത്തു സൊറ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ചേട്ടന്മാര്‍ക്ക് സിഗരറ്റ്, ബീഡികൊണ്ട് പോയി കൊടുക്കും, അതുകൊണ്ട് അവന്‍ കൌമാരത്തില്‍ തന്നെ പുകവലി, മദ്യപാനം എന്നിവപഠിച്ചു. കുടാതെ ചേട്ടന്മാരുടെ ചിലവിക്രിയകളില്‍ സഹകരിച്ചതോടെ സാമാന്യം നല്ല വസ്ത്രങ്ങളിടാനും ബുദ്ധിമുട്ടില്ലന്നായി.ഇനി യൗവനത്തിലേക്ക് വരാം.  എല്ലവരെയും പോലെ ഒരുപാട് സ്വപ്നങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍വെച്ചുകൊണ്ട് അവന്‍ നാട്ടുകാരുടെ പ്രിയപ്പെട്ട "വാസു"വായി മാറിക്കഴിഞ്ഞു . വാസുവില്ലാതെ നാട്ടില്‍ ഒരാഘോഷംപോലുമില്ലന്നായി.അവനൊരു നിഷ്കളങ്കന്‍, ആര് എന്ത്ജോലിപറഞ്ഞാലും മടിയുംകുടാതെ മാടിനെപോലെ ചെയ്യും .എപ്പോഴും അവന്റെ കണ്ണുകളില്‍ പ്രതീക്ഷയുടെ തിരിനാളം കാണാം!



അതിലൂടെ എപ്പോഴും നടന്നു പോകുന്ന അസൈനാര്‍ക്കപറയും എപ്പോഴും കേള്‍ക്കുന്ന ഒരുശബ്ദം അത് പാത്തുമ്മതാത്തന്റെ ശബ്ദം"ഡാ വാസു നീ കടയില്‍ സാതനങ്ങള് ബാങ്ങികൊണ്ടുബാ" ,അല്ലങ്കില്‍ "ഇന്നുപെരേല് വിരുത്തുകാരുണ്ട്, ജ്ജി പോയി ഒരു കോഴിയെ കൊണ്ട് ബാ"എന്നൊക്കെ. അവരുടെ മക്കളൊക്കെ ഗള്‍ഫിലാണ്, ഭര്‍ത്താവ് മരിച്ച അവര്‍ക്ക്സഹായത്തിനു എപ്പോളുംഒരു ചാണ്‍അകലത്തില്‍ കാണും . പാത്തുമ്മുതത്താന്റെ പെണ്മക്കള്‍ വല്ലപ്പോഴും വിരുന്നുവരും അന്ന് അവനു പിടിപ്പതുപണിയാണ്, അവനക്കും വീട്ടുകാര്‍ക്കും പെരുന്നാള് ,അവന്റെ വീട്ടുകാരെ കുറിച്ച് ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ?കൌമാരത്തില അച്ഛനെ നഷ്ട്ടപെട്ട അവനുതാഴെ മുന്ന് സഹോദരിമാർ, പിന്നെ പാത്തുമ്മതാത്തന്റെ വീട്ടിലെ പുറംപണിയുംഅല്ലറ ചില്ലറ കുലിവേലയും ചെയ്തു ജീവിക്കുന്ന നാട്ടുകാരുടെ പ്രിയപ്പെട്ട ജാനേച്ചി, പാത്തുമ്മതാത്തന്റെ മേല്‍നോട്ടത്തില്‍ തന്നെ നമ്മുടെ വാസുവിന് ഒരു കല്യാണവും ശരിയായി.അങ്ങിനെ കല്യാണം എന്ന മഹാകടമ്പ അവനും കടന്നു.

വിവാഹ ശേഷമാണു അവന്റെ മനസ്സിലൊരു മോഹമുദിച്ചത്, ഈ വിവരം പാത്തുമ്മതാത്ത അറിഞ്ഞു.അങ്ങിനെയിരിക്കെ ഒരു വെള്ളിയാഴ്ച ഇളയമകന്റെ ഫോണ്‍ഷാര്‍ജയില്‍ നിന്ന്, ഫോണെടുത്തപാടെ പാത്തുമ്മതാത്ത പറഞ്ഞു "മോനെ അസീസേ അന്നോട്‌ ഇക്ക് ഒരു പ്രധാന കാര്യം പറയാനുണ്ട് ജ്ജി ന്നോട് പറ്റൂല്ലാന്നു പറയല്ലേ"ഇതു കേട്ടപ്പോള്‍ അസീസിന് ആകാംക്ഷ!എന്താണ് ഉമ്മ നമുക്ക് പരിഹാരം ഉണ്ടാക്കാം"ജ്ജി നമ്മളെ വസൂനു ഒരു ബിസ അയച്ച് കൊടുക്കണം ഓൻക്ക് പേർശേൽക്ക് വരാന്‍ വല്ലാത്തപുതി, ഞാനാണെങ്കിൽ ഓനും ഓന്റെ കെട്ട്യോൾക്കും വാക്കും കൊടുത്തുംപോയി ന്റെ മക്കള് അനക്ക്‌ ബിസതരുമന്നു"ഇതു കേട്ടപ്പോള്‍ അസീസിന് കാര്യം മനസ്സിലായി.അങ്ങിനെ സ്വര്‍ണ്ണംകൊയ്യാം എന്ന മോഹത്തോടെ മണലാരണ്യത്തിലേക്ക് യാത്ര തിരിച്ചു. കണ്ണെത്താ ദുരംവരെ പരന്നു കിടക്കുന്ന മരുഭൂമിയിൽ ആടുകളുടെയും ഒട്ടകങ്ങളുടെയും കൂടെ,വര്‍ഷങ്ങളോളം അവന്റെ സങ്കടങ്ങളും പരിഭവങ്ങളും അവരോട് പങ്കുവെച്ചു.വല്ലപ്പോഴും വരുന്ന അറബിയും മാസത്തില്‍ രണ്ടു തവണ വരുന്ന തമിഴനും(അഴഗിരി)ടാങ്കര്‍ ലോറിക്കാരന്‍ അതുപോലെ ആടിനും ഒട്ടകത്തിനും അവനും ഭക്ഷണങ്ങള്‍ കൊണ്ടുവരുന്ന പാകിസ്ഥാനിയും അവര്‍ക്കൊന്നും ഇതുകേള്‍ക്കാന്‍ സമയമില്ല.അവനു കുറെച്ചെങ്കിലും ആശ്വാസം കിട്ടിയിരുന്നത് ഇവന്‍ പറയുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ എല്ലാംശരിയാണെന്ന് തലകുലുക്കി സമ്മതിക്കുന്ന ആടുകളും ഒട്ടകങ്ങളുമായിരുന്നു.ഇവരോടല്ലാതെ പിന്നെ ആരോടാണ് പറയുക! അവന്റെ പഴയ ദ്രവിച്ച ലെതെര്‍ പേഴ്സില്‍ സ്വരുക്കുട്ടിയ കുറച്ചു സമ്പാദ്യമുണ്ട്. അത് നഷ്ട്ടപെടുമോ എന്നുള്ള വേവലാതിയും അവനുണ്ട്.ഏതൊരു പ്രവാസിയും പോലെ അവനും എന്തെങ്കിലുംചെയ്യണമെന്നു മോഹിച്ചു .അവന്റെ മോഹം ഒരു ദിവസം ഭക്ഷണവുമായി വന്ന പാകിസ്ഥാനിയോടു പറഞ്ഞു.അത് കേട്ടപാടെ "ടികെ ഭായ് മുഷ്കില്‍ നഹിഹെ മേ തര്‍ത്തീപ് കരേഗ"അത് കേട്ടപ്പോള്‍ അവനു മരുഭൂമിയില്‍ പെരുമഴ പെയ്തതു പോലെ തോന്നി,സ്വരുക്കുട്ടിയ സമ്പാദ്യത്തിന്റെ ഭാണ്ടക്കെട്ട് പേറി ഒരുപാട് ചതിക്കുഴികള്‍ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന നഗരത്തിലേക്ക്....
     ഇതുവരെപറഞ്ഞതു അവനും അവന്റെ നാട്ടുകാരും പറഞ്ഞകാര്യങ്ങള്‍. ഞാന്‍ അവനെ പരിചയപ്പെടുന്നത് അവന്‍ ഗള്‍ഫില്‍ വന്നിട്ട് ഇരുപത്തിയെട്ട് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുശേഷമാണ്.കുറച്ചു മുടിയൊക്കെ നരച്ചു ഒരു കണ്ണടയുംവെച്ചാണ് നടപ്പ്, ഞാന്‍ കാണുമ്പോഴും അയാളുടെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കത്തിന് കുറവുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒരു പക്ഷെ ആ കണ്ണുകളായിരിക്കാം എന്നെ അവനിലെക്കടുപ്പിച്ചതും. എന്തുകൊണ്ടോഎന്നറിയില്ല രാവിലെ ക്ഷേത്ര ദര്‍ശനത്തിനു വരുന്നപോലെ ഈയുള്ളവന്റെ അടുത്ത് വന്നു കുറച്ചു സംസാരിച്ചേ അവന്‍ പോകാറുള്ളു. ഇപ്പോള്‍ പഴയ ദാരിദ്ര്യത്തിൽ നിന്നും കുറച്ചൊക്കെമോചനം കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്. സഹോദരിമാരുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞു അവനു രണ്ടു പെണ്‍കുട്ടികള്‍ പിറന്നു, "മൂഷിക സ്ത്രീ വീണ്ടും മൂഷിക സ്ത്രീയായി"വീണ്ടും അവന്‍. നിലയില്ലാ കയത്തില്‍ നീന്താനറിയാത്ത ഒരാള്‍ വീണാലുണ്ടാകുന്നഅവസ്ഥപോലെ ഒന്ന് കരക്കണയാന്‍ തുഴഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.

    നഗരത്തിന്റെ കാഴ്ച കണ്ടപ്പോള്‍ അവന്റെ കണ്ണിലെ തിളക്കം ഒന്നും കൂടെതിളങ്ങി.പാകിസ്ഥാനി ശരിയാക്കി കൊടുത്ത അവന്‍ ആഗ്രഹിച്ചപോലെ അവന്റെ സുഖത്തിലും സന്തോഷത്തിലും കൂടെ നിന്നിരുന്ന അവന്റെ കുട്ടുകാര്‍ക്കുള്ള ഭക്ഷണം വില്‍ക്കുന്ന ചെറിയൊരു ബിസ്സിനസ്. വീണ്ടും അവന്റെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്ക് ചിറക് മുളച്ചു തുടങ്ങി. ഋതുക്കള്‍ മാറിമാറിവന്നു. ഒരു ദിവസംപുലർച്ചേ എന്റെഫോണ്‍ ശബ്ദിക്കുന്നു! നല്ലസുഖമുള്ള സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കണ്ടുറങ്ങുകയായിരുന്ന ഞാന്‍ നീരസത്തോടെ ഫോണെടുത്തു നോക്കുമ്പോള്‍ അവരുടെ നമ്പറായിരുന്നു, അദ്ദേഹത്തെ മനസ്സില്‍ ശപിച്ചുകൊണ്ട് ഫോണ്‍ സൈലെന്റാക്കി വീണ്ടും ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതിനീങ്ങി. അന്ന് ജോലിക്ക്പോകുവാനും കുറച്ചു താമസിച്ചു, അതുകൊണ്ട് രാവിലെ അയാളെ എനിക്ക് കാണാനുംപറ്റിയില്ല.ഞാന്‍ പുറത്തു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഒരാൾ വെപ്രാളപ്പെട്ട് ഓടിവരുന്നത്‌ എന്റെ ശ്രദ്ധയില്‍പെട്ടു, അതവനാണ് എന്തോക്കെയോ കൈകൊണ്ട് കാണിച്ചു എന്റെടുത്തേക്ക് ഓടി വരുകയാണ്. എനിക്കൊന്നുംമനസ്സിലായില്ല, പിന്നെ ഞാന്‍ കേട്ടത് വലിയൊരു ശബ്ദമാണ് ! ശംബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്തേക്ക് ഞാന്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ അയാള്‍ റോഡില്‍ വീണുകിടക്കുന്നു. അത് വഴി വന്ന ഒരു വാഹനം ഇടിച്ചു തെറിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു, ഞാന്‍ ഓടി അടുത്തെത്തിയപ്പോള്‍ അവര്‍ എന്നോട് എന്തോക്കൊയോ പറയാന്‍ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു അവ്യക്തമായ ഭാഷയില്‍ പിന്നെ അത് നിശ്ചലമായി.പിന്നീടാണ് എനിക്കറിയാന്‍ കഴിഞ്ഞത് അന്ന് എന്നോട്‌ പറയാന്‍ ശ്രമിച്ചത് അവരുടെ മകളുടെ വിവാഹത്തിനുവേണ്ടി സ്വരൂപിച്ച് വെച്ച പണം ആരോ മോഷ്ടിച്ചു . ആ വിവരം എന്നെഅറിയിക്കാന്‍ വേണ്ടിയായിരുന്നു അവര്‍ എനിക്ക് ഫോണ്‍ ചെയ്യാന്‍ ശ്രമിച്ചതും ഞാന്‍ എടുക്കാതായപ്പോൾ വിവരം നേരിട്ട് പറയാന്‍ ഓടി വന്നതാണ് എന്റെടുതെക്ക് ,പ്രാണന്‍ പോകുന്നനേരത്തും എന്നോട് അവ്യക്തമായ ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞത് ഇതാണെന്നു പിന്നീടാണ് മനസ്സിലായത്‌ , അവര്‍ കണ്ടിരുന്ന കിനാക്കളത്രയും ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് തകർന്നടിഞ്ഞതിൽ എനിക്കും ഒരു പങ്കില്ലേ എന്ന തോന്നല്‍ എന്റെ മനസ്സിനെ വല്ലാതെ വേട്ടയാടുന്നു.